Warto racjonalnie gospodarować sarnami ze środowiska polnego, w tym samcami, które nakładają parostki mocniejsze niż u saren leśnych. Kozły ekotypu polnego często już w pierwszym porożu są szóstakami.
Gospodarowanie łowieckie powinno się opierać na aktualnej wiedzy o liczebności i kondycji zwierząt oraz o ich rozrodczości i śmiertelności. W przypadku sarny parametry te zdecydowanie różnią się między populacjami polnymi i leśnymi. Dlatego przez wiele lat dwa ekotypy sarny stanowiły odrębne pozycje w rocznych planach łowieckich.
Sarna polna najliczniej w naszym kraju występuje w województwach wielkopolskim oraz sąsiednich. Sprzyja temu łagodniejszy klimat – zwłaszcza zimą, czyli w okresie szczególnie trudnym dla saren. Na zachodzie korzystnym zjawiskiem jest ponadto dominacja wsi o zwartej zabudowie, co zostało szczegółowo wyjaśnione miesiąc temu. Mimo takich sprzyjających warunków środowiskowych zagęszczenie wiosenne saren polnych w tej części kraju (na 10 terenach objętych badaniami) wahało się od kilku do kilkunastu osobników – średnio 7 na 100 ha pól.
Na polach żyje więc zwykle mniej saren niż w lasach zachodniej Polski, w których zagęszczenia oscylują od kilku do kilkudziesięciu osobników na 100 ha. […]
Cały tekst we wrześniowym numerze “Łowca Polskiego”
 |
 |
 |
Robert Kamieniarz
Katedra Łowiectwa i Ochrony Lasu Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
/Hodowla i ochrona.
